تالاب قوری گل در حدود 30 کیلومتری شهر تبریز در مسیر جاده ترانزیت تبریز به تهران و 18 کیلومتری شهر بستان‌آباد قرار دارد.

این منطقه در سال 1354 به‌عنوان تالاب بین‌المللی در کنوانسیون رامسر ثبت‌شده و در سال 1373 جزء مناطق شکارممنوع بوده و در سال 1390 با درنظرگرفتن اهمیت اکولوژیکی به منطقه حفاظت‌شده ارتقاء پیداکرده است که این محدوده دارای  بستر تالاب و ارتفاعات جنوب شرقی و شمال شرقی بوده که جزو حوضه آبریز دریاچه به شمار می‌رود. حریم اکولوژیکی تالاب به‌عنوان منطقه شکارممنوع به دلیل جلوگیری از گسترش تصرفات، قسمتی از حریم هیدرولوژیکی در شرق و شمال تالاب به منطقه حفاظت‌شده الحاق شده است.  

حداقل ارتفاع این محدوده بر اساس اولین تراز خطوط ارتفاعی 2030 متر در سطح دریاچه و حداکثر ارتفاع آن 2210 در قله ارتفاعات جنوب شرقی محدوده است.  تالاب قوریگل یک تالاب آب شیرین با وسعت تقریبی 200 هکتار جزو تالاب‌های بسته دسته‌بندی می‌شود و از آب باران، روان ابها و چشمه‌ها و همچنین ذوب برف‌های زمستانی (بزرگ‌ترین منبع تغذیه تالاب) تأمین می‌شود. منطقه کنار تالاب دارای استپ‌های نیمه‌خشک، سکونت‌های کوچک و زمین‌های کشاورزی است. تالاب قوری گل، از تالاب‌های یوتروفیک با ظرفیت تولیدی بالا است.

بیش از 280 گونه گیاهی در حوزه آبریز تالاب شامل گونه‌های مرتعی اطراف تالاب، گونه‌های کنار تالابی، بن در خاک، غوطه‌ور و شناور است. جامعه گیاهان ساحلی بن در خاک مانند جگن، لویی، نی و... در مناطقی با ساحل کم شیب و بافت خاک سنگین رشد زیادی دارد. حدود 111 گونه جانوری مهره‌دار مرتبط با آب دارای  14 گونه خزنده، 4 گونه دوزیست، یک‌گونه ماهی و 92 گونه پرنده در منطقه است.

اردک سرسفید، اردک بلوطی، گیلانشاه خالدار در معرض خطر انقراض و اردک مرمری، اردک سرسیاه و بوتیمار کوچک از پرندگان حمایت‌شده موجود در این تالاب می‌باشند. ماهی کپور معمولی گونه ارسال‌شده به تالاب است که مهاجم به شمار می‌رود.

ارتفاعات مشرف‌به تالاب در مسیر گدار قوچ و میش ارمنی واقع است، اما به دلیل تعارضات زیاد خیلی کم دیده می‌شود. بیشترین گونه‌های مهاجر به پنج خانواده تعلق دارند و جمعیت چشمگیر پرندگان بین 3500 تا 4000 قطعه در دریاچه دیده می‌شوند.