در 45 کیلومتری شمال نیشابور روستایی واقع شده است بنام ماروسک از توابع بخش سرولایت نیشابور که شغل اکثر مردمانش کشاورزی و دامپروری است.

از محصولات ماروسک می‌توان به گندم، جو، سیفی جات و چقندر قند و... اشاره کرد. این روستا دارای دو مسجد است که مسجد قدیمی آن قدمتی حدود 200 ساله دارد و بصورت بنایی خشت و گلی با سقف چوبی می‌باشد. در دهه 60 با افزایش جمعیت روستا مردم تصمیم گرفتند مسجد بزرگتری بنا کنند و بنای مسجد جدید توسط استاد اخوان پایه ریزی شد که اداره آن به شکل هیئت امنایی می‌باشد.

در شمال روستای ماروسک، تپه‌ی قبرستان و سردابه‌ی ماروسک قرار دارند که از جاده‌ی آسفالته، حدود 400 متر فاصله دارند. به نظر می‌رسد قبرها با سنگ‌های بزرگ مشخص شده‌اند، اغلب سنگ قبرها بدون کتیبه هستند و تعدادی از آنها که خوانده شده‌اند، حدود 200 سال قدمت دارند.

سردابه روی تپه‌ی شرقی از دو اتاق به موازات یکدیگر و یک راهرو تشکیل شده که ارتفاع آن از سقف تا کف، حدود 1/60 متر می‌باشد، سقفی آجری، به شیوه‌ی ضربی دارد و دیوارها نیز آجری و پوشش آنها گچی است و آجرها 24 در 24 در 5 سانتیمتری هستند. قدمت این محوطه به قرن هشتم هجری تا دوره‌ی قاجاریه می‌رسد.

تعداد زیادی اسکلت انسان، در اتاق غربی به مساحت 20/5 در 50/4 قرار گرفته‌اند و در ضلع شرقی سردابه، راهرویی به عرض 80 سانتی‌متر وجود دارد که در فاصله‌ی یک متری، با سنگ و خاک، مسدود شده است.

یکی از شخصیت‌های سرشناس روستا حاج آخوند می‌باشد که پس از تحصیل در حوزه علمیه مشهد در سال حدود 1280 به روستا مراجعه کرده و منبری روستا شد و در کنار امر وعظ، امور ازدواج، طلاق، نقل و انتقال املاک را نیز بر عهده داشته است و پس از وی می‌توان به افراد دیگری به نام‌های ملانبی، ملا محمد باقر، ملا علی اکبر، کربلایی حیدر، ملا صفر علی اشاره کرد.

 شماره ثبت سردابه 6741 به تاریخ 10 دی ماه 1381 می‌باشد.