روستای چاشم مرکز دهستان چاشم در 24 کیلومتری شمال شهر شهمیرزاد در 48 کیلومتری شمال شهر سمنان در البرز شرقی در دامنهٔ کوه نیزوا قرارگرفته است.

این روستا با 36 کیلومتر مسافت به دوآب سوادکوه منتهی می‌شود و به شهر پل سفید و زیرآب و قائم‌شهر می‌رسد. ارتفاع این روستا 2150 متر از سطح دریاست. روستای چاشم یکی از چهار نقطه هدف گردشگری در سمنان است. این روستا در دامنه دومین کوه بلند سمنان به نام نیزوا با ارتفاعی حدود 3810 متر قرارگرفته است.

درگذشته بارندگی سالانه چاشم 497 میلی‌متر بوده که در 10 سال گذشته به علت خشک‌سالی به 295 میلی‌متر کاسته شده است. رودهای این روستا از سرشاخه‌های رود تلار قائم‌شهر نشاءت می‌گیرد که در شهرستان جویبار به دریای خزر می‌ریزد. روستای چاشم به دلیل واقع‌شدن در میان رشته‌کوه البرز، دارای آب‌وهوای خنک در تابستان است که بیشینه دمای مطلق آن در سال 29 درجه سانتی‌گراد (حدود پانزده درجه از حداکثر دمای شهر سمنان کمتر) است و این موضوع سبب خنکی مطبوعی در تابستان در این منطقه است.

کوه نیزوا از جذابیت‌های طبیعی این منطقه است، ضمن اینکه کوه ارم در اردیبهشت، چمن‌زار است. از زیبایی‌های دیگر این روستا، می‌توان به آبشار روزیه در مسیر چاشم به دوآب اشاره کرد.

برج چاشم و چنار دوقلوی قدیمی ازجمله آثار تاریخی هستند که در فهرست آثار ملی ایران ثبت‌شده‌اند. جاده چاشم - دوآب یکی از زیباترین مناطق سفر به مازندران است که از تنگه زیبای خطیر کوه می‌گذرد. کوه‌های بلند مزارع و باغات بسیاری در این منطقه به چشم می‌خورد. در سفر به خراسان ناصرالدین‌شاه قاجار از چاشم رد می‌شده است و بلدرچین، کبک و آفتابگردان‌های این مسیر را تحسین می‌کرده است.

 چاشم از ناحیه غربی تا انتهای ییلاق شهزوار امتداد دارد که این محدوده با تلاش مردم خطیر کوه و چاشم دیوارکشی شده‌ است و کلاته‌هایی مانند سولا، کلیس، چشمه و آبشار روزیه چاشم، علیم، شن دره و سرلش در این منطقه دیده می‌شود، ضمن اینکه اسناد قانونی آن نیز در دسترس است.

مرز جنوبی چاشم، خط الراس سلسله کوه بشم که سنگسر و شهمیرزاد را از چاشم جدا می‌کند، می‌باشد. مرز شمالی این ده، کوه‌های دوبرار است که حدفاصل چاشم از فریم است و این فاصله جلگهٔ چاشم را به وجود می‌آورد.

پیش از انقلاب این ده، تحت نظر حاکم دودانگه (فریم) از ساری و زمانی نیز از توابع سوادکوه بوده‌ است. در دوران قاجار در نقشهٔ ایران، نام چاشم و نیزوا در جنوب دودانگه تعیین‌شده است. در نقشهٔ سال 1818 یکی از کلاته‌های مهم چاشم به نام دربند کلیس در استان مازندران مشخص‌شده است.

در حال حاضر اغلب خانه‌های این روستا دارای سقف‌های شیروانی هستند که این شیروانی‌ها را از استان مازندران تهیه می‌کنند. درگذشته برای ساخت خانه‌ها شیروانی بکار نمی‌بردند و از کاه‌گل استفاده می‌کردند. برای ساخت سقف نیز، چوب درختان تبریزی بکار می‌رفته است. جهت ممانعت از نفوذ باران و شستگی، بر روی دیوارهای حیاط و پشت‌بام گون به کار می‌بردند. در این روستا بارش برف درگذشته بسیار شدید بوده است و وقت و انرژی زیادی برای پارو کردن برف از روی سقف خانه‌ها صرف می‌شده است.

اغلب پنجرهٔ خانه‌ها به شکل مربع و گاهی نیم‌دایره و یا شش‌ضلعی بوده و یک پله در ورودی خانه قرار داشته است.

انباری مجاور خانه که محل نگهداری هیزم‌ها بوده به گیس گاه معروف بوده است.