شما ممکن است طرفدار رفتن به موزه نباشید و لذتی که باید، از آن نمی‌برید یا به دنبال کار پرهیجان‌تری می‌گردید، ولی باوجود خلاقیتی که رو به گسترش است و به آن موزه مجسمه‌ی زیرآب اطلاق می‌شود، شما می‌توانید هر دو گزینه را باهم داشته باشید؛ موزه‌های جالبی که برای بازدید از آن‌ها باید به غواصی روی‌آورید. جزیره‌ی لانزاروته (Lanzarote) در جزایر قناری اسپانیا تبدیل به اولین مکان برای موزه‌ی زیرآب در اروپا شده است.
موزه‌ای  در زیرآب‌های سواحل لانزاروته که در عمق ۱۲ تا ۱۴ متری قرار دارد که اثر هنرمند انگلیسی جیسون دِکِرس تیلور (Jason Decaires Taylor) است؛ کسی که آثار مشابه ای را در کانون (Cancun) مکزیک و گرنادا در شرق دریای کارایب ساخته است. مجسمه‌های این نمایشگاه حالات مختلفی از انسان مانند قدم زدن، کار کردن با موبایل شخصی، عکس گرفتن و سلفی گرفتن را نشان می‌دهند. یکی دیگر از ساخته‌های این موزه با عنوان قایقی از لامپدوسا (the raft of lampedusa)،  قایقی با مسافرانش را نشان می‌دهد که منتظر کمک و درمان هستند و درواقع نمایشی از بحران پناهندگان است.
مجسمه‌های زیرآبی نهایتاً باعث جذب و بهبود رشد گیاهان وزندگی دریایی خواهند شد و نمادی از رابطه‌ی همزیستی بشر و طبیعت است.
بسیاری از موجودات دریایی برای فرار از دست شکارچیان به دنبال پناهگاهی هستند، بنابراین به سمت اشیایی که در زیرآب وجود دارند کشیده می‌شوند و تیلور (Taylo) به‌عنوان یک غواص می‌داند که اگر شی‌ء را در زیرآب قرار دهید خیلی زود توسط جانوران تسخیر می‌شود. تیلور و تیمش تنها مکان‌هایی را انتخاب می‌کنند که به توصیف او «متروک و بی‌ثمر» هستند. گاهی اوقات او مجسمه‌ها را در محلی قرار می‌دهد که گردشگر زیادی به آنجا رفت‌وآمد نمی‌کند. او درواقع با این ترفند گردشگران  را از مناطق حساس و خطرناک دور می‌کند.
مجسمه‌ها از نوعی سیمان دریایی با Ph خنثی ساخته می‌شود که صدها سال دوام خواهند داشت. او از فلز به دلیل اینکه خورنده و آلوده‌کننده‌ی طبیعت هستند، استفاده نمی‌کند.